Zien en dan het beste beeld vastleggen, dat is waar mijn talent ligt. Ik kijk, zie en klik op het juiste moment. Met engelengeduld tussendoor, dat dan weer wel. Niet verwonderlijk dat ik op m’n best ben bij het documentair vastleggen van het dagelijks leven van mensen, straatfotografie en intieme trouwdagen.

Datzelfde talent gebruik ik ook in mijn andere baan als leerkracht in het speciaal onderwijs. Ik werk met kinderen waarbij sprake is van meervoudige ontwikkelings- en/of gedragsproblemen. Naar ze kijken en ze zien, en dan samen met het disciplinair team van het kind komen tot een schooladvies.

Een baan waar ik heel blij mee ben en die ik graag blijf combineren met fotografie. Ik hou van afwisseling! Daarnaast geeft de combinatie me de mogelijkheid om fotograferen ook als passie te blijven zien. Niet moeten, maar zin houden in het maken van vrij werk.

Waar je mij wakker voor kunt maken? Sushi en weekendjes weg (om te fotograferen natuurlijk ;-)).

Op de foto hierboven zie je de verzameling fotocamera’s van mijn vader. Niet zomaar camera’s, nee: allemaal van het merk Olympus. Mijn vader kocht, repareerde en verkocht allerlei modellen van dit merk. Jaarlijks stond hij op de Fotograficabeurs in Doesburg (hier met mijn moeder achter de kraam) en als kleine hummel mocht ik mee. Heerlijk vond ik dat: lekker struinen en rondkijken.

Hier werd mijn liefde voor foto’s aangewakkerd. Foto’s van Laurel & Hardy wel te verstaan. De liefde voor zelf fotograferen kwam pas jaren later!

In 2006 overleed mijn vader en uit sentiment kocht ik een Olympus spiegelreflexcamera. En als je er dan toch een hebt… Ik volgde een fotocursus. Kreeg behoefte aan een camera met meer mogelijkheden. Beetje spelen hier en daar, soms ook tijden niet. Op vakantie naar Thailand, voor het eerst naar Azië. En daar was het opeens: de drang tot fotograferen. Zoveel te zien!

KLANTEN WAARVOOR IK HEB GEWERKT